KEŞKE GİTMESEYDİN

Yazar sinem
Tadın damağımda acın içimde;
Niçin ağlasam sen gittikten sonra biriktirdiğim göz yaşlar
Öyle bir bittikki biz ama unutulmuyor işte,
Ellerinin dokunulmazlığı, gözlerinin bakılmazlığı, gülüşünün dayanılmazlığı unutulmuyor işte.
Nice sevdalar bekliyorda gitmeye yürek mi kaldı söylesene.
Şimdi insanlara bakıyorum.
Çocuğunu bekleyeni ömrüne bir ömür daha ekleyeni var;
Diyorlar ki küsme aşka daha kimler gelicek kimler geçicek.
Oysa bilmiyorlar ki en son giden sen herşeyimi götürdün.
Oysa bilmiyorlar ki en son giden sen daha sonra gelecekleri bile götürdün.
Şimdi ben bu eskitilmiş gençliğimle;
Yaşamı tersten yazıp öylece giden bir senin ardından kime hangi sevgimi vadedicem söylesene,
Silinmiş harfim benim:
Ellerimi tutana bulaşacak kokun, soluğumu paylaşan harflerimi uytacak.
Oysa ben yutkunamıycam bile;
Boğazım kurudu sen gideli ki aldığın son çiçek bile kurumamıştır daha,
Gözle görülmez darbeleri gidişinin.
Öyle bir yer kanıyorki içimde;
Senin aldığın nefesleri vermedim daha, senin aldığın nefesleri sensiz verdiklerimle sıvamaya çalışıyorum.
Tıkanıyorum soluğum kesiliyor.
Keşke giderken bende ki seni de götürseydin;
Keşke giderken alıp benide götürseydin;
Ya da keşke kalsaydın sevseydim seni,
Bütün herkes bilseydi nekadar sevdiğimi.
Sen bu kadar sevildiğin için şımarsaydın keşke çaocuklaşsaydın.
Gözlerinin içine, bakıp titrek ellerini tutup hayatımın sonuna kadar seninle ve sadece seninle kalıcam deseydin bana;
Ya da hiç konuşmasaydın ve gözler anlatsaydı herşeyi;
Keşke gitmeseydin, beni burda yapa yanlız çaresiz bırakıpta gitmeseydin….