ygafmin tarafından 11 Eylül 2012 tarihinde Şiirler kategorisine eklendi.
Yazıyı okuyan kişi sayısı 38 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.
Yazar elif
İLK HEYECAN
Kırık dökük bir minübüs
Sanki daracık tozlu yollara,
Meydan okurcasına gidiyordu.
İçindeki yolcuları çok özeldi.
Onları umutlarına,düşlerine,
Geleceklerine götürüyordu
İki pırıl pırıl gençti onlar,
Üstelikte yeni evliydiler
Yedi yıldır,bu anı
özlemi için yaşamışlardı.
Hayalleri,umutları,coşkuları
Birbirlerinin gözlerine bakışlarından
Anlaşılıyordu
Yollar uzadıkça uzuyordu
Bir türlü varacakları yere
Ulaşamıyorlardı
Saatler onlara asır gibi
Geliyordu
Birden bire başlayan sağanak yağmur.
Zaten iki parça olan eşyalarını da ıslatarak,
Onlara şaka yapıyordu
Aldırmadılar,ıslak eşyalarını
Yerleştirerek yağmurla
Alay ettiler
Yarını dört gözle beklediler.
Gece uzun ,sabah geç oldu
Sevinçle çıktılar,oyuncak saraylarından
Umutla yürüdüler,geleceklerine
Karşılarına sıvaları dökülmüş,
Okulları,ısıl ışıl bakan gözler,
Gülümseyen yüzleri ile
Öğrencileri çıktı.
İşte o an her şeyi unuttular
Aradan kırk yıl geçti
Onlar hala her sabah,
İlk günkü gibi
Umut ve sevinçle çıkıp,
Aynı heyecanı yaşıyorlar