Heybemde Seni Hatırlatan Şiirler Biriktiriyorum

Sen yenilenen kalp atışlarımın ritmi 
Susayan gönlüme zemzem olan damlasın 

Kırk gece geçti kırk soğuk gece 
Odamın bir köşesine yuva kuran örümceklerle 
Arada bir beni yaşıyor mu diye yoklayan kelebeklerle 
Dertleştiğim güz geceleri 
Dam üstüne konan bulutlardan düşerken 
Yağmurlar birer birer 
Bir yer depremi gibi hayat 
Sel gibi akıp giderken zaman 
[aman]şu sonbahar yazılarının başlığı olmasın ismim 

İsmim kaya gibi kitabelere yazılmadan 
Ya da sigara dumanını çeker gibi dudakların 
Bataklıkların içe çekmesi gibi çekilmeden 
Zeytin dalı uzat başka isimler bulmadan beni 
Sen kurtar kervanım olup ta kuyudan 

Heybemde seni hatırlatan şiirler biriktiriyorum 

Senin kucağında sızısız dururum 
Ağaçların ağlaması gibi ağlamam 
Beni kökümden sula beni kabuğumdan öp 
Tut yapraklarımı tut yaşlarımı tunç zamanı tut 
Kollarında sabah güneşi doğsun yüzüme 

Ezan beni çağırıyor 
Hazırda bekleyen dört kişi var beni. 
Daha cemaziyülevvele yeni yıl var 
Pusuda bekleyen ölüm meleği ölümüme nefesim var 
Kırkıncı gecelerde kırk soğuk 
Yalnız ve sensiz gecelerde 
Yıldızlar gibi ay gibi sönmeye mahkûmum 

Elem kaldı günler solduktan sonra gönülsüz kaldım 
Çevirisini yap çektiğim ıstırabın sensiz olduğum her anın 
Sen bedenimin bir parçası bin parçayım şimdi 
Tespih taneleri gibi dağıldım vuslat ve hasret arasında 
Do ve si notası arasında bir es durağı 

senin gözlerine perde mi çekili 
varsın diye yaşıyorum görmüyorsun 
okuyorsun istiridyelerin doğurmasını 
cümlenin doğmasını okuyorsun 
uykusuz gözlerimi dualarla kapa benim 

Sen yanan ve sızlayıp ağlayan güftelerde dinle 
Yanan ve sızlayıp ağlayan bestelerde oku beni 

Sen yenilenen kalp atışlarımın ritmi 
Susayan gönlüme zemzem olan damlasın 

Mehmet Türkmen