Gurur

Yazar fatih altuntas
slm sen varya sen,sen benim herşeyimdin ulan
öyle bir girdinki içime ne sen cıkmasını bildin ne de ben cıkarmasını
sensiz olurmu bundan sonra,olmaz tabiki
ama olacak olmalı sensizliği hayal bile etmekten korkan ben
şimdi sensizliği tercih ediyorum
aşkımız henüz ağaçtaki açmamış tomurcuk gibiydi
ama bir türlü çiçek açmadı açamadı
o tomurcuk açacak öyle bir çiçek olacaktı ki
hiç bir zaman solmayacaktı sabrettim birtanem
güzel günleri bekledim ama gelmediler
hatasız yalansız engelsiz günleri bekledim
bekledimo çiçeğin korkusuzca açmasını bekledim
o gün gelecekti,o gün gelecekti bitanem biliyorum gelecekti
o çiçek aşkımızla birlikte açıp boy gösterecekti
bıkmadan,usanmadan,korkmadan sevecektim seni
ama o çiçek son güneş ışıltısıyla açacakken
dogruları karşımda buldum yıkıldım,maf oldum
meğer ne yalanlar dönmüş arkamdan
hançer gibi vurdu yalanların beni sırtımdan
gelecekti bitanem gelecekti sana kavuşacaktım
bitecekti içimdeki özlem,
seni seviyorum derken ellerimin titrediğini görecektin
gözlerimin içine bakıp benliğimi okuyacaktın
işte ozaman anlayacaktın aşkımın şiddetini
aşkımızı negüzel ilan ederdik birbirimize
yeri geldi kavga ettik bağıra bağıra
hele bitanem karşılıklı ağlayışımızı unutamıyorum
aşk bu olsa gerek,ağladık bitanem ağladık biz
aşkımıza ağladık hergün yolumuza çıkan engellere ağladık hatalara ağladık
ama son pişmanlık neye yarar,sevmek günahmı,sevmek yasakmı bize
seni tanıdığımdan buyana nelere katlandım,nelerden geçtim
bam başka bir kız oldum gurur vardı önceleri bende fırlatıp attım
inadıma kimse karşı gelemezdi ama senin her dediğin mantıklı gelirdi bana ikna olurdum
kimsenin sözünü dinlemezken senin sözünden çıkmaz oldum ben elimden geleni yaptım
affet dedin affettim affetmez olaydım
bu içimdeki şüpeler kuşkular içimi yedi bitirdi
hani derler ya dal rüzgarı affetse bile kırılmıştır birkere
nede doğru bir söz işte bu bebeğim affettim ama unutmadım unutamadım
doğrular her gece uykularımı böldü unutamadım
biz severken sevilirken neden böyle oldu
hergün yeni bir çıkmaz tazeledi gözyaşlarım ağladımçok ağladım
ayırmak istediler ayrılmadık canımızı yakmak istediler birtanem
pes etmekmi ben kolay kolay pes etmezdim
inandım çünki o gün gelecekti belkide çok erken kaptırdım kendimi sana
ama sabretmesini bildim beni sessiz sedasız terk ettiğinde de
beklemesini bildim sabrettim sabrımın ödülü sen oldun olmaz olaydın
inan ozaman seni sensiz yaşarken şimdiki halimden daha güçlüydüm daha mutluydum
dişinin sebebini öğrendim ya öğrenmeseydim
keşke hatayı kendimde bildim şimdi ise yüzüme vurulan bu doğrular içimi kemiriyor unutamıyorum kendimi yedek bir parça gibi hissetmek çok zor muş,çok acıymış
bu yüzden bitanem gücüm kalmadı

ağaçtaki tomurcuk açmıyor birtürlü korktu güveni kalmadı aşkımıza
susuz,güneşsiz hiç bir çiçek filizlenemez
hele birde ihanete uğrarsa solar gider ve işte soldu gitti
o tomurcuk dalında kurudu
ozamanlar senin ettiğin o güzel sözler büyülerdi beni
inci tanem deyince uçardım havalarda
inanıp kaptırırdımkendimi çocuk gibi
artık her sözünde yalan arıyorum
nefret ediyorum o kelimeden o kelimenin sahibi ben değilim çünki
affettim ama unutmadım unutamıyorum
yaptıgın delikanlılığa sığarmıydı,bumuydu delikanlılığın yazık çok yazık
bana gerçekleri bire bir anlattığın gün
helal dedim,alnından öpülecek insan dedim
ama sence o doğruları öğrenmekte gecikmedimmi
bitanem benide anla banada hak ver ben böyle birşeyi hak etmedim
kendimi o zamanlarda yedirmedim bugünde yediremiyorum
seviyorum elbette seviyorum,seven insan affeder
ama ben yapamadım affettim ama unutamadım
senide daha fazla kırmadan incidmeden bitsin
sözüne inanamadıktan sonra neye yarar seni seviyorum demek
bu yüzden bitsin daha fazla üzemem seni
inanmak istedikçe sözlerim daha çok yaraladı seni
üzülme bitanem artık üzülme her gün hatanı yüzüne vuran birisi olmayacak
gidiyorum,hiç olmassa ben seni sebebsiz terk etmiyorum
sen ozamanlar kaybolup gittin,
nebir haber saldın nede kendin aradın nede inandırıcı bir sebeb gösterdin
hep hatayı kendimde aradımdurdum
sensizliğe alışmadım ama katlanmasını bildim seni sensiz yaşadım
geri döndün yep yeni bir sayfa açmıştık kin tutmaz seven insan anlayışlı olur
ama bir yerekadar; sen bu şiirimi dinlerken kim bilir ben ne halde olacağım
belki hak ettiğimi başkasıyla yaşarım,ama seni unutmam hep aklımda kalacaksın
belki gün gelir karşılaşırız kim bilir kader belki bu oyunuda oynar bize
senden nefret etmiyorum azcıkta olsa anlıyorum seni
sonuçta senin dediğin gibi erkeksin,erkekler farklı düşünür
hıh;bu gülüşümü sen çok iyi bilirsin,içinde neler gizli bu benimgülüşümün
aslında gözyaşı dolu bu gülüşlerim ,ondan intikam almak için
senin vurulduğun silahı bana yöneltmen çok alçakcaydı
işte bebeğim bu beni ağlatan bu oysaki biz aynı derdi taşıdık içimizde
ikimiz aldatılmış içimiz yaralı çocukluğum okadar benziyorki birbirine
suçum neydi,suçum sevmekti benim
sakın birşey söyleme artık sus ne duymak istiyorum nede inana biliyorum artık
beni birkaç ay içinde ne hale getirdin sonumu kötü gördüğüm için bitsin