GÜNLÜK – 2 – YAKILACAK DEFTER

Kırmızı kaplı bir defterdi, 
Günlük sıradan insanların, 
Yazıldığı sıradan bir defter. 
Ve ilk kalem oynatmam. 

1 Mayıs 2004 cumartesi gecesi, 
23: 33: 35 İlk satırı yazıyorum. 
İNSANLAR, 
GELİRLER, 
VE, 
GİDERLER. 
BEN Mİ? 
ASLA 
KALMAMI İSTEDİĞİN, 
MÜDDETÇE YANINDAYIM. 
Veda Arasıl Kartal 
Günlük böyle yazıyor. 

2 
Defalarca bir kenara attım. 
Her defasında kaldığım yerden, 
Devam ettim. İki kişinin anlatıldığı, 
Bir hikaye en büyük aşkım Veda. 
Ve onsuz geçen bomboş bir hayat. 
Bir de o var hayatımda girdiği, 
Gibi çıkıp giden. Garip ama, 
Onu da çok sevdim. Belki de sığınacak, 
Bir kucaktı aradığım artık. 
Bir boksörün arka arkaya, 
Aldığı yumruklarla yıkılıp kalan. 

Bütün bunları hak edecek kadar, 
Ne yaptım onu da bilemiyorum 
Artık günleri saymayacağım. 
256, 257,258,inci gün oldu gidişin. 
18 temmuzlar, 22 ağustoslar, 
beni ilgilendirmiyor. 
Şiirlerde yazmayacağım. 
Sevda Çiçeği me 
Bir daha ah be canımın içi diye, 
Ağlamayacağım köşe başlarında. 

3 
Yine başladığım yerde biteceğim 
İsteksizce gönülsüzce. 
İnsanlar, 
Gelirler, 
Ve, 
Giderler. 
Ben mi? 
Asla. 
Kalmamı istediğin, 
Müddetçe yanındayım. 
Veda Arasıl Kartal 
1-Mayıs 2004- Cumartesi 23-33-35 

Mesajını Aldım. Ne diyebilirim ki, 
Hayatım seni çok seviyorum. 
1-Mayıs-2004-Cumartesi- 23-40-30 

UMUTLARIMLA BERABER 
GÜNLÜĞÜMÜ DE YAKTIM. 
25-06-2006- Pazar-22-42-57 

Alıntı sahibi bilinmiyor.

Tuğrul Ahmet Pekel