Gelseydin

Yazar Yusuf Deysem
Gelseydin,
önce doyasıya sarılırdım boynuna
şöyle içime çekercesine koklardım tenini
sonra,
sana hiç duymadığın SENi anlatırdım
hiç anlatılmamış güzelliklerle betimlerdim eşsiz gülüşünü
sonra,
yine sarılırdım
ölürcesine andığım adını sayıklar
gülüşünde biriktirirdim seneleri
birde, deniz mavisi gözlerinde
milyon kere boğulur
milyon kere kaybolurdum
sen gelseydin eğer..

gelseydin,
tükenmeyecekti kalemim
yazmalara sığınmadan sevecektim
hiç tatmadığım duygularla sevecek
sen diyecektim efsanelere inatla..
hiçbir kedere mahkum olmayacak,
tatmayacaktım ağrısını gitmelerin
öfkelerimi gizleyecek, sitemlerimi eritecektim
sanatında sevmenin..

gelseydin,
kulak kesilecektim
hasretle beklediğim sesine
her kelimeni içime işleyecektim
düğümlenecektim dudaklarında
ayrılmamacasına hapsolacaktım
eşsiz gülüşüne..

gelseydin,
bükmeyecekti boynunu yaban karanfiller
papatyalar hep daha güzel
güller aşka daha amade olacaktı..
gelseydin,
adına ağıtlar yakmayacak
yazmayacaktım öfkelerimi
kara darbelerle, beyazın saflığına..

gelseydin
sıralanmış kederlerimi dökecektim denizlere
kanlara bulanmış gülüşümü söküp atacaktım
kimsesizler yurdunda kalmış gençliğim senin olacaktı
benim, bizlerin..
gelseydin,
her gecen sene eksilmeyecekti mevsimler
günlerini yitirmeyecekti baharlar
şimdi her an daha azap
her ölüm daha garip ..

gelseydin,
yaşamayacaktım doğum sancısı
yüzyılın biriktirdiği efkarlarım olmayacaktı
yakılmayacaktı umut bahçelerim

gelseydin,
kasırgasında boğulmayacaktık hiçbir ayrıştırmanın
kan kokmayacaktı ağlamalarımız

gelseydin,
cennetim olacaktın
yaşlanmayacaktım ebede dek
gelseydin eğer,
biz destanlaşacak
bitmeyecektik..

Sen sakın kapatma gözlerini, kapatırsan eğer; Maviler hayata küser..