…G.İ.T.M.E.K…V.A.K.T.İ…

ygafmin tarafından 17 Eylül 2012 tarihinde Şiirler kategorisine eklendi.

Yazıyı okuyan kişi sayısı 35 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.

Hemen Başla

Yazar rüveyda
Dün yine uzun ve soğuktu gecem…
Tarifi imkansız bir karanlık çukurda boşluğa doğru korkunç bir kabustu sanki gittiğim…
Uyanmak istediğim kabusum muydu yoksa kendimi uyuttuğum yıllarımdan mı sıkılmaya başlamıştım…
Ya vazgeçmek!!!Hayır…Bu olmamalı boşa geçen yılların sonu…
Gittikçe şiddetlenen tipi içimde kaplamaya başladı gökyüzüyle birleşen çatılarımı!!!
Anlatamadım derdimi,
Sadece çok sıkılmıştım başkalarının savaşlarında tekrarlanan ölümlerimden…
Yaralarım artık acımıyor, acı hissedemeyecek kadar yara aldım…
Bu beden benim mi, yoksa ruhuma kafes mi???
Yılların yorgunluğu, tecrübe adı altındaki acı geçmiş yüzümde…
Merak etmiyorum ve işte bu yüzden nefret ediyorum aynalardan…
Korkamıyorum masallardaki canavarlardan, bazen o benmiyim dediğim oluyor…
Kan tutmuyor artık beni, kendimi pansuman ederken alışmış gözlerim…
İçim parçalanmıyor artık ana haberde organları için kaçırılan çocukları gördüğümde…
İçimde parçalanacak kadar bile bir iç kalmadı…
Önceden sevgisiyle gecelere güneşi çekip getiren ben;
Şimdi gündüzleri perdelerini örtüyor,bulutlara, bulutların gözyaşlarına, saklanıyor…
Artık sayamıyorum tutmamaya çalışırken düşürdüğüm kayan yıldızları…
Nedenini sormayada cesaret lazım, bende kalmadı…
Son savaşta son ganimetimi, kendimi yitirmişim…
Anlamsızlaşmışım, sanki yürüyen bir ceset gibi…
Artık bakmıyormuş gözlerim eskisi gibi…
Bilmiyorum önceden sevdiğim herşeyden neden şimdi nefret ettiğimi…
Bu kaba, duygusuz beden bana mı ait?
Pes etmek sözcüğünü sözlüğüme ekledim…
Yenilgileri kolay sindirmeye başladım…
Yine savaşıyorum, yine başkasının savaşında tek asker!!!
Yine mayınların arasında sanki papatya tarlasında ki gibiyim,
Rahat…Sorgulanmalık tavırlar var üstümde…
Kendimi mahkemeye götürmem lazım…
Sonra kendim tarafımdan yargılanıp, kendim tarafından savunulup,
Kendimi suçlu bulmam lazım…
Müebbet hapis…
Kendi ördüğüm hapis duvarlarıma, parmaklıklar ardına hapsedip kendimi
İnat gibi birde ziyaretime gitmem lazım…
İşte vakit şimdi…
Cümlelerim kısaldı artık, yani bir son daha alışıldık…
İşte vakit şimdi, şimdi gitmek vakti…

Konuya ait etiketler

Görüşlerinizi bize yazın