BİRCAN

Yazar Mehmet ULUSOY
Basamak, basamak çıkamazsın gökyüzüne,
Erişemezsin yıldızlara, bakamazsın aya.
Gücün yetmez kalbimden silemezsin seni,
Sevmiyorsan eğer bilemezsin beni.

İyice bak etrafına görürsün sensizliği,
Hasret güneş gelmeyen geceye.
Acımıyor insanoğlu bir garip sevgiye,
Gel artık hasret bu gönül sensizliğe.

Rüzgâr eser dört bir yandan üzerime,
Felek düşürmez kimseyi benim gibi sevgiye.
Nankör kedi gibi bilmez sevgimi,
Acı be gülüm kıyma, kıyma be sevgime.

Canandan ayıramaz kimse bu gönlü,
Vefasız yârim çektirme bu zulmü.
Bir pirinç tanesi kadar sevsen yeter,
Saatler geçmez bilmez yalnızlığı gönlü.

Aşkınıın ateşi hiç sönmez içimde,
Bilmez kimse benim neler çektiğimi.
Zaten sende hiç düşünmedin ki,
Yaktın kavurdun öldürdün sevginde.

Neden böyle geçiyor sensiz zaman,
Güller açmaz sen olmayınca gönlümde.
Geçmez hayat bitmek bilmez ömür,
Ararım seni her gün gecelerde.
AŞIĞINIM…