BİR ŞİZOFRENİN HAYATA BAKIŞI

Yazar QGX

Sabahlara uyanıyor artık gözlerim
Ürpertiler dost oluyor koyu kahveme
Her sabah yeniden uyanıyorum
Ve yeniden kendimi arıyorum.
Yollarda, bir vapur kamarasında
Ya da terk edilmiş tenha sokaklarda.
Sonra yalnızlığımı anımsıyorum.
Halbuki ne kadar da boşmuş
Ne kadar da sahteymiş hayat!
Bir kağıdı karalamakla geçiyor ömürler.
Ve bir gün geliyor ki
Hayat seni defterinden siliyor.
Üzerine bir çizik atıp,
Meçhule uğurluyor