Ayrılık

otogarlar tren istasyonlari
havalanlari deniz limanlari
kirginim sizlere 
ne zaman sewdigim biri olsa
aldiniz avuçlarimin içinden
götürdünüz uçsun sahillere
karanlik sehirlere
ve ben ne zaman sevsem birini
çaldiniz benden sevgimi
her zaman ki gibi birakiniz
beni kendimle bir basima
onlari goturdugunuz yerlere
benide goturun 
benide kaybetdin 
o bilmedigim sehirlerde ki
size olan kirgimligim azalsin
size olan kinim nefretim azalsin
ne zaman geçsem bi istasyondan
gözlerim dolar aldiklarinizi hatirlarim
bi sigara yakarim vede gözyasi dökerim
kalbimin yanan atesine
her damlada buyuk bi aci daha çekerim
her damlada bi firt daha içerim
sewdiklerimi aldiniz benden
nasil kirilmim sizlere nasil
bana bi haber vermeden kaçirdiniz onlari
bende ruhumu verdim
sehirler arasi bi araca
onuda gonderiyorum sewgiklerimin yanina
bense bedenimleyim artik
ve bekliyorum o zifiri karanlik aksamlarda
sewdigim birini…
Yunus Karakurt