AY VE GECE

Yazar fatoş KERMEN
Yine karanlık çöktü gökyüzüne
Katran sarısı güneş
Ay’a bıraktı gökyüzündeki hakimiyetini
Ay ve karanlık…
İşte yine sen düştün aklıma
Neden kör kuyu geceler bana hep seni hatırlatıyor
Karanlık çöküyor,
Gözlerin geliyor aklıma
Ne kadar da çok geceye benziyorlardı
Baktıkça kaybolurdum içinde
Bak ay çıkıyor
Yüzün belirdi gözlerimde
Ne kadar güzel yüzün vardı
Her bakışımda bir daha aşık olurdum AY YÜZÜNE
Her seferinde yakınırdın
Niye gözlerime bakmıyorsun diye
Oysa bilmezdin ki,
Gizli bakışlarla kara gözlerinde kaybolduğumu
O gizli bakışlarda bile görürdüm
Tüm masumluğunu ve yakışıklılığını
Ah Ah serserim
Seni düşündükçe kayboluyorum
Bu karanlık gecelerde
Nefret ediyorum bu gecelerden
Çünkü sen yoksun yanımda
Sensiz geceler soğuk
Lanetler okuyorum
Bu soğuk ve sensiz gecelere
Ama;bir yandan da şükrediyorum Yaradana
Hiç olmasa kainata
Sana benzeyen iki güzellik vermiş
Seni bende yaşatan

AY VE GECEYİ