AŞKIN RENGİ

Yeşil,yemyeşilsin

Sanki bana hediyesin

Özlemler yok

Hasret köprüsünde kaldı onlar.

Kırmızı,kıpkırmızısın

Sanki utangaçlığımın bir yansıması,

Heyecanıma tercüman,

Yalnızca beni anlatan,

Bana adanansın.

Sarı,sapsarısın

Ama bir burukluk var

Sanki artık onun da arkadaşısın

Zaman ürkütüyorken beni;

Sen her zamanki gibi en uzaktasın.

Mavisin,çok mavi,masmavi,

Üstümdeki kazak,

Yüreğimdeki umutlar,

Gökyüzü kadar mavisin.

Pembe,pespembesin

Hâyâlimdeki güzellikleri unutturacak

Yüreğimde şenlikler yapıp,

Tüm renkleri unutacak kadar tatlı bir pembesin.

Şimdi siyahsın,

Karanlığa karışıp gölgeni de alınca,

Gözyaşlarıma ikramiye gibi gelip,

Yüreği talan,

Dili lâl edensin.

Şimdi bembeyazsın

Sanki kefeni yakıştırdığına seviniyor gibisin

Demiştim”git!”diye,

Demiştim”bit!”diye,

Sonunda sözüme gelip,

Ömrü ziyan eyleyip,

Firar edensin.

Tüm renkler senin,

Ömrüm benim olsun

Sana ihtiyacım varken,

Koştuğun kollarda

Adım beyninde kavrulsun.

Yüreğin onun için,

Delice atıyorken,

Kalbim aklına gelirken,

Beyazlardan kovulup,

Siyahlara yem olup,

Gökkuşağında yerini bulsun.

Yüreğim yüreğine lanet okurken,

Söze gelen gökkuşağı benim;

Yani eski senin,

Sana adanıp mateme boğulmuş yüreğimin olsun.

Değişik,çok değişik,

Sanki karmaşık,

Seçilmiş,düzene oturduğunu sanıp,

Oturamamış,

Belirsiz bir şeysin.

Bir zamanlar birinin her şeyi,

Dünyada tek eşiyken,

Sanki şimdi kovulmuş,

Sızlanmış,

Sesini duyuramamış bir misafirsin.

Bana gelen ilhamlar bende,

Sendeki kördüğüm sende,

Deli yorgunluğum dünde kalsın

Giderken kapıyı açık tutma

Arkandan kapat ki;

Dönmeye yüz bulamayasın.

Misafirlerim var gelecek olan,

Şansın bol,

Yüreğin tok,

Kör gözlerin açık olsun.

Bir de hakkım helâl hoş olsun.

Kırdığın gönlümün faturası kesildi lâkin;

Sana;

Hediyem olsun…

Haydi yolun açık olsun!

 

Aşkın rengidir bu,

Hâyâl ettiğin gamzelere benzemez

Aşkın düğümüdür bu,

Sevmeyen çözemez.

Aşkın matemidir bu,

Sevip de ölmeyen bilemez…

 

Dilara AKSOY