ARZ-I HÂL

Yine mevsim bahar,
Elimde papatyalar
Hep senin için.
Kaç papatya kanadı koparıp
Talihimi çektim.
Baykuşlara nevbahar,
Güvercine kar düştü.
Koşup gittim kahır yüklü dağlara,
Nâdana çifte keklik,
Bahtıma sansar düştü.
Sessiz sakin mevsimleri kolladım,
Toydu,düğündü muradım,
Zâlime çifte bayram,
Mazluma ahuzâr düştü.
Yırtıldı hicâbın perdesi âr düştü,
Soyuldu benliğimiz vakâr düştü,
Bayram etti yarasalar mehtapla,
Bülbüle leyâl-i müdahhar düştü.
Gül yorgunu yüreğime,
Kızıl bir akşamda nâr düştü.
Uçtu fildişi kulesi gönül sarayımın,
Tahtından Belkıs adlı yâr düştü.
Kol gezdi hicran,varoşlarında kalbimin,
Vuslata kuytu bir mezar düştü.
Yoklukla pençe pençeyim,doğduğum beri,
Vatansıza hep ‘var’ düştü,
Soydular damar damar ülkemi,
Haklıya alın teri,
Haksızlara koca bir diyar düştü.

Osman Demirel