Annemin Rengi

Yazar Şefika

Bırak kendini gökyüzünün maviliğine
Hiç olmazsa acıların özgürlüğü tatsın
Savruk rüzgarlar gelsin kapına Bırak kendini gökyüzünün maviliğine
Hiç olmazsa acıların özgürlüğü tatsın
Savruk rüzgarlar gelsin kapına
Haşince değil yalnız, şefkatlice
Ümisizlikler diyarını dağıtsın.
İnat olsun vurmalara,kırmalara
Eş olsun sevmelere,sevilmelere
Senin rengin başka değil de,
Pembe olsun anne.

Sarının çocuksuluğu yüzünde
Kararan niyetlerden habersiz
Kendimce ben büyüdüm artık büyüdüm
Gececi gözyaşlarından haberdar olayım
Duyur bana ağlama sessiz sessiz.
Biliyor musun güneşten bile söz aldım
Göz kırpacak sana gündüzde gecede
Senin rengin başka değil de,
Pembe olsun anne.

Kırmızının öfkesinden uzak merhametin
Sözlerin, bülbülden güle nağme tadında
Yaralamasın seni harflerin keskinliği
Kafiyeleri hep zengin olsun şiirlerinin
Güzellikler ağır bassın kanadında
Bulutlara tutun üzüntülere aldırma
Çıkar aklından olumsuz ne olmuşsa dünde
Senin rengin başka değil de,
Pembe olsun anne.

Yetsin beyaza verme masumluğundan
Dahası için nurlar sana uğramasın
Kadifemsi gülüşleri bırak,kahkahalar at
Yapmacıksız içinden geldiği gibi
Hislerim seni hüzünlü sanmasın.
Ömrüne sevgi dantelası öreyim
Yeşili kahverengisinden bol yerlerde
Senin rengin başka değil de
Pembe olsun anne.

Akşam kızıllığına dönünce ömrün
Sessizliğin ihtişamı korkutmasın seni
Müjdelenen mekanında rahat et
Duaların var vakti zamanından
Ne yaparım,nasılım düşünme beni
Mezarına menekşeler dikeceğim
Kokusunu duyarsın seherlerde
Senin rengin başka değil de,
Pembe olsun anne.

Şefika Yüksel