Ama olmadı

Yazar mareşal 

Sabah kalktı
Tütün kolonyasını tıraşlı yüzüne sürdü
Lacivert takımlarını da çekti üstüne
Her zamanki gibi
Güneşi görmeden çıktı evinden
Bugün coşkuyla karışık az biraz hüzün vardı içinde
Emekli olacaktı artık
Dile kolay tam kırk sene
Emek vermişti onca sene
Yavrusunu öpemeden sabahladığı çok olmuştu
Parasını alamadığı çok olmuştu
İhtilal hatta birde muhtıra görmüştü
Kimi yasaklanmış kimi asılmış kimi sürülmüştü
Ama o hep orda kalmıştı

Olabildiğince hızlı adım atmaya çalışıyordu
Gerçi yaşlanmıştı artık
Artık eskisi gibi koşamıyordu
Kırmızı ışıkta durdu
Yaşlı kalbi hızla atıyordu
Heyecanlıydı
Yeşil de adımını attı
Akşam yavrusuna söz bile vermişti
Dönerken oyuncak alacaktı
Ne almalı
Ne almalı
Belki bir araba
Evet olabilirdi
Ama mutlaka kırmızı olmalıydı

Ama olmadı
Kırmızı bir ferrariydi ona çarpan
Çok hızlıydı ve duramadı

Ama olmadı
Kırmızıydı başından akan kan
Dönüp bakamadı

Ama olmadı
Olmadı