Sevgiliye Mektup

Hep düşünmüşümdür; Her sevmek istediğimde sevebilseydim hayatım ne kadar başka olurdu diye… Şunu sevmek istiyorum, sevdim… Buna aşık olmak istiyorum, oldum…

Alışsaydım farklı olurdum inan, alışsaydım sensizliğe daha mutlu olurdum.Amadeğilim, yanıyor içim.Ve hiçbir yağmur söndüremiyor bu yangını… Bir umut bekliyorum kendi

Hayatın acısıyla tatlısıyla güzel olduğunu söyler dururdum hep meğer em hiç acıyı tatmamışım daha. Çok sevdim hem de çok bir

Ey sevgili,bana seni seviyorumlarla geldin amalarla gidiyorsun bana bahaneler üretme gidiyorsan git ama amalar etme hayatıma girmek için çok savaştın

napıyorum ben sana,yüreğime…seni uzakmı tutuyorum kendimden,yüreğimden….yanlışmı yapıyorum…sensizlik zaten hep var olacak,biliyorum benim olamayacaksın…içim acıyo artık yüreğim,sen gelince aklıma..kendimden şüphe ediyorum

Gitme diyemedim sana.. Bakarken ardın dan oyle mahsun sen coktan yerini almıstın o soguk o acımasız ülkenin sokaklarında ki yerini

Hayallerimde büyüttüğim ve hiçbir zaman bu dünyada ellerini tutamayacağım sadece Ahirette kavuşacabileceğim canım kızım Elif\’ime…..\” Saatler çoktan onbiri geçmişti. Ne çabuk

kırık bir kanattı yüreğime taktığın bu sevda senden sonra uçamadım.duygularım hep bir roldü sanki.ağladıkça içim kan kustu gözlerim.yapayanlız geçen günlerimi

Gittin işte: şimdi yeni bir hayat bekliyor beni ve tabi ki SENİ! EVET öyle canımın içi………. Şimdi kim sevecek beni, kim okşayacak