Dağarcık

ölümdü ya gidişin öldürdün ya beni dün, tüm maskeleri çıkarıp attığım soyunup hazırlandığım ölümmüş bu yüz yılın sevdası da  Şirin

Sana gökteki en güzel yıldızı vermek istedim Sana seni veremezdim, vazgeçtim. Sana en güzel gülleri verebilirdim, Senin yanında soluk kalırdı,

Bu sabahta senden vazgeçtim,bütün sabahlar gibi… Güneşin ilk ışıklarına vererek umutlarımı,oyuncak dünyamın kapılarından çıkıp,girdim insan kalabalığına… Bu sabahta senden vazgeçtim,

  Bir hüzün var gülüşümde senden kalan… Bir hüzün içimden atamadığım, Hayalleri söndüren bir hüzün… Gülüşler eğreti ve sıradan Bir

  Devamsızlıktan hayatta kaldım kurtardılar son anda Bir çerçeveden ibaret olmak istedim izin vermediler Mavi önlüğümle ‘’okula başlıyorum ‘’ yazılı

Unutulmayacak Kadar Varsin… Hasan Sami EMIROGLU Sen ki, senede dört mevsim gibi Albümdeki, renkli resim gibi Tarihe yazilmis isim gibi…

Keşkelerimizin küçük saklı kutusunu açmak istedim ….Unuttuğumuz ya da hiç unutamadığımız naftalin kokulu ‘keşke’lerimiz yayıldı etrafa… Keşke; Keşke hayatı daha

Hani çocukken oynadığımız oyunlarda ki gibi, Sen saklansan yine ve ben hiç sıkılmadan arasam… “Bulamadığımda çıkmazsan” diye öyle çok korkuyorum

sevmişim seni bilmem suçmu işlemişim aklımda sen olmuşsun başkaların görmemişim ben ne söylemişsem sevipte söylemişim neden bin dereden elekle su

gönül sadagımda gözyaşım… suskunluğum da feryadım… yine çöküverdi hiç gitmeyen efkarım… …gelmez misin… yokluğunda yandığım..! hangi gece gizleyecek döktüğüm gözyanışını,