Dağarcık

  Akşam olur Bir başıma kalınca

  Biliyorum sana giden yollar kapalı Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni Ne kadar yakından ve arada uçurum;

  eskir bir sevdanın gözyaşları masalda dökülmüş anka kuşunun kanatlarına bir kıvılcım bir uzun ateş ayağında çöl tuzu, yan yan

  “Sensiz” bir hayat; tebeşirle kara tahtaya birşeyler yazmak kadar kolay değil.. ! Aşk suçüstü yakalanmıştır… Bu ayrılığın, bu delilsiz

  Puslu bir sabah ayazını peşimden sürükleyerek gidiyorum…! Yalnızlığımı köhne bir sandalın sahipsiz sürüklenişine bırakırken, hüznüm ardından ağlıyordu… Alışkanlığından vazgeçen

              Ayrılmalıyız, terk etmeliyiz Bu sevdayı Bırak, anılar yerinde kalsın Bıraktığımız gibi Yanmasın, küle

  Kadavradan ibaret bir gövde, İmlası bozuk bir cümle.. Bir de aramızdaki büyüyen özlem.. Biliyorum gelmeyeceksin… Ne sen olabileceğim gözlerinin

  Anlatmak istiyorum. İçimdekileri seninle paylaşmak, kalbimden geçenleri tek tek açıklamak, benim ne halde olduğumu sana anlatmak istiyorum. Yoksunluğundan geriye

Bunca yorgunluğun üstüne biraz durup dinlenmek istiyor kalbim. Bir omuza yaslayıp başımı, azıcık soluklanmak, hatta bir ömür boyunca güçlü görünmek

Seni sevmekle başladı her şey ve sevdiğim kadar gittiğini bilmekle… Erdemsiz yalanlar gibi kıvrıldım köşelere, sahillere, parkın en karanlık yerlerine…