Dağarcık

Sakin uslu ama kırmızıyım

Şimdi açsam pencereyi de beklesem..

  Araladım gönül kapısını

Sen bir kitap kapağı gibi kapamışken adımı, ben her sözcükte seni okuyorum harf harf… Tümcelerimin boyun büküşlerine aldırma yar! Gözü

Camı açıyorum, yavaşça sabah yeli vuruyor yüzüme, ürperiyorum … Ama bu ürperme, ölüm aklıma geldiği zamanki kadar acıtmıyor canımı, bu rüzgar

Seni incittiğim için özür dilerim. Ruhunun yorulmasına nasıl da izin verdim? Buna hakkım yoktu. Gözyaşlarını akıttığın her an yüreğime bir

“ Kendimden vazgeçtim / sana “ ben “ kadar yakın olabilmek için “ Avuç içleri gül kokan bir kız çocuğuna

  “Hoşça kal” demek istiyorum giderken. “Hoşça kal”da kocaman bir umut vardır çünkü. “Sen hoş kal, ben geleceğim”dir aslında ardına

  Seher Yeli Sitem Götür O Yare Ona Selam Saldığımı Söyleme Düşmüşem Derdine Amma Ne Çare Boynu Bükük Kaldığımı Söyleme

Ağladığımı kimseye söyleme anne… Onlar beni güçlü biliyor… Onlar beni, en zor günümde bile ayakta biliyor… Ben aslında gülerek geçirdiğim