Dağarcık

Yorgun ve yalnızım kaldırımlara misafirim… Gecenin gözleri üzerimde. Denizin ortasında küçük bir adayım, yüzme bilmem… Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım

Güneşin olsun gönlünde Kar bile yağsa ya da fırtına olsa Gök bulutlarla ve dünya kavgayla dolsa Güneşin olsun gönlünde O

Ah bir tanem bebeğim Sevgin tıpkı bir güneş gibi ısıtıyor yüreğimi Güç veriyor ayaklarıma Varmak istiyorum kolların arasına Sevgimi fısıldamak

Efkâr dolu gönül sustuğu vakit, bir nâme duyulur; yalnızlar esas yalnızlığa, duygular düşlediği rüyalara, dil konuşma özlemi duyduğu sevdalara savrulur…

Kadın adamı çok seviyordu…  Yemyeşil ovalarını verdi adama Yaşam fışkıran. Beni seviyor musun? Evet, dedi adam… Güneşini, ayını verdi kadın

Oyunlar bilmezdi küçük yüreğim, Sözcüklerin tek bir anlamı vardı bende. Korkmazdım insanların gözünün içine bakmaktan. O bakışlarda can yanar mıydı…

Bazen hayal kırıklıkların hancer gibi saplanır yüreğine SUSARSIN.. bazen herşey…… için artık cok gectir SUSARSIN.. bazen hiç kimseye hiç biryere

öyle uzaktan seviyorum seni  elini tutmadan  yüreğine dokunmadan  gözlerinde dalıp dalıp gitmeden  şu üç günlük sevdalara inat  serserice değil adam

 Ben sana hep üşüyordum,  Çünkü kıştım. Nakıştım, bakıştım. İnkar etmiyorum da bunu, Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım. Ve lütfen

Hava puslu, soğuk Kırlar koyu, kırmızı Saman sarısı, ölü yeşil Kış gelmek üzere Oysaki gönül, kışa girmeye hazır değil.. |