Çocuk Şiirleri

“Küçük asker, küçük asker! Vatan senden hizmet ister.” Bu ninniyle uyudum ben, Asker gibi büyüdüm ben!.. Kalbe imân, elde silâh,

Ben hayatta en çok babamı sevdim Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk Çarpı bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek Nasıl koşarsa

Mütavazı,yaşlı,yorgun bir köy aşığı, Apacıktır magrur,sevgi dolu ve yumuşak kalpliliği, Ekmekte katık yoksa,öyle yer yemegi, İşte o benim babam benim.

İşte benim bayramım, Sevinçten uçuyorum. Sabah erkenden kalkıp Okula koşuyorum. Bak elimde bayrağım Alana yürüyorum. Sevinçten uçacağım. Kendimi kutluyorum. Sevinçten

Artık dişiniz çıktı der süt vermez cici annemiz Alır kucağına sever Toprak ikinci annemiz Besler bizi binbir öğün Yemişler sebzeler

Bir çocuğun rüyasında her zaman Kaybolmuş bir sevgili vardır Onu eskiciler çalmıştır Bir akşamüstü hiç umulmadan Kırların serinliği gelir Konar

Çocuklar beni de alın içerinize, Ben de güzel oyunlar oynamayı bilirim, Çocuklar, imreniyorum şimdi size, Yıllar oluyor ki kırıldı çemberim.

Oynaya oynaya gelin çocuklar El ele, el ele verin çocuklar. Bir vatan bırakın biz çocuklara Islanmış olmasın göz yaşlarıyla. Bir

Bir gemi yanaştı Samsun’a sabaha karşı, Selam durdu kayığı, çaparası, takası, Selam durdu tayfası. Bir duman tüterdi bu geminin bacasından,

Hava ne kadar güzel öğretmenim Yollar ağaçlar kuşlar ne kadar güzel Yeryüzü pırıl pırıl öğretmenim Gizlisi saklısı kalmamış dünyanın Nesi