CLAUDE DİYE BİR ÜLKE

Yazar ATTİLA İLHAN  

claude diye bir ülke siyah palmiyelerin 
değişerek her gece genç kızların öptüğü 
yanlış erkekler gibi çizdiği raphael’in 
şüpheli dudakları ayva tüyü

cladue diye bir ülke kuşların ürküttüğü 
tüylü sevişmesi yağmurlu geyiklerin 
kırık masallarının uzaktan göründüğü 
lesbos adasındaki bitmemiş şiirlerin

cladue diye bir ülke mermer prensesin 
ağzıyla emdiği yılanların sütünü 
o kadar korktuğu ibranî peygamberin 
ay doğunca yaşayan ay batınca ölü

radyoaktif etkilerle saçların birden 
balmumu bir heykel başında uzaması 
röntgen yansımaları seramik gözlerinden 
ellerinin inatla göğsünü araması 
boşlukta katılaşan bir kadın kahkahası 
akvaryum yeşili flamand resimlerinden 
kaşlarının aynalarda incecik alınması 
her şimşek çakışta kendiliğinden 
sebâ melikesinin odalık hareminden 
kuduslü bir kızın âzeri ağlaması 
servirû sultan’ın yahudi dişlerinden 
çıplak ten aydınlığına işleyen sızı

claude diye bir ülke neuilly’de damgalanmış 
fransız pullarının paris laciverdine 
kendinden başlayarak herkeste yanılmış 
rüyalar işleyince eksik erkekliğine

claude diye bir ülke hiç kimse uğramamış 
okyanus diplerinden yoğun sessizliğine 
dünya haritasından oyulup çıkarılmış 
uluyan bir köpek bırakılmış yerine