ÇİÇEK VE SU

Yazar SERDAR ÖNDER
ÇİÇEK VE SU
Günün birinde bir çiçekle su karşılaşır ve arkadaş olurlar.
İlk önceleri arkadaşlık olarak devam eder ilişkileri.
Tabii ki her zaman lazımdır arkadaşlık birbirini tanımak için.
Gel zaman git zaman, çiçek o kadar mutlu olur ki suyun yaninda,
İçi içine sığmaz olur artık ve anlar ki suya aşık olmuştur.
İlk kez aşık olan çiçek etrafa kokular saçmaya başlar “Sırf senin hatırın için ey su,” diye.
Öyle bir zaman gelir ki artık su da içinde çiçeğe karşı bir şeyler hissetmeye başlar.
Farkeder ki “Çiçeğe aşik oldum.” Ama su da ilk defa aşık oluyordur.
Günler ve aylar birbirini kovalar ve çiçek “Acaba su beni sevmiyor mu?” diye düşünmeye başlar.
Çünkü su pek ilgilenmemektedir çiçekle…
Halbuki çiçek alışkın değildir böyle bir sevgiye
Ve dayanamaz bir gün, çiçek suya “Seni seviyorum.” der.
Su “Ben de seni seviyorum.” diye cevaplar.
Aradan zaman geçer ve çiçek yine suya “Seni seviyorum.” der.
Su “Ben de.” der.
Çiçek sabırlıdır.
Bekler, bekler, bekler…
Artık öyle bir duruma gelir ki,
Çiçek koku saçamaz olur artık etrafa
Ve son kez suya “Seni seviyorum.” der.
Su da “Sana söyledim ya, ben de seni seviyorum.” der.
Ve gün gelir çiçek yataklara düşer.
Hastalanmiıştır çiçek artık.Rengi solmuş,
Çehresi sararmıştır çiçeğin
Yataklardadir artik çiçek,
su da basinda bekler öylece çiçegin yardimci olmak için.
Ama bellidir ki artik çiçek ölecektir ve son kez zorlukla basini döndürerek çiçek,
suya der ki:
“Seni ben gerçekten seviyorum.”
Çok hüzünlenir su bu durum karsisinda ve son çare olarak bir doktor çagirir.
Doktor gelir ve muayene eder çiçegi.
Muayeneden sonra söyle der doktor:
“Hastanin durumu ümitsiz, artik elimizden bir sey gelmez.”
Su merak eder sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalik nedir diye,
ve sorar doktora “Hastaligi nedir?” diye,
Doktor söyle bir bakar suya ve der ki
“Çiçegin bir hastaligi yok dostum,
bu çiçek sadece susuz kalmis, ölümü onun için.” der.
Ve anlar ki su artik, sevgiliye sadece “Seni seviyorum.” yetmemektedir…